Per 1 januari 2015 is de transitie Jeugdwet van kracht. Sinds die datum zijn de gemeenten verantwoordelijk voor de coördinatie en uitvoering alle jeugdzorg. Het Centrum Jeugd en Gezin (CJG) is de naam voor deze laagdrempelige vorm van hulpverlening voor de inwoners in een gemeente. Charlotte van Deursen, coördinator CJG Helmond, Neeltje van Hoof en Peter Kuiper, respectievelijk coördinator en opvoedondersteuner CJG in de gemeente Gemert-Bakel, zien vooral de voordelen van deze transitie, ook voor het onderwijs. “Samenwerken met ouders is belangrijk bij het bieden van de juiste hulp op maat aan een leerling.”

Steeds meer ouders weten de opvoedondersteuners van het CJG te vinden als ze vragen hebben of tegen problemen aanlopen bij het opvoeden en opgroeien van hun kind. Volgens Charlotte en Neeltje komt dat door de persoonlijke benadering en de betere vindbaarheid van het CJG. “Wij profileren ons sterk, hebben een duidelijke website, zijn zichtbaar in de wijken en dorpen en praten veel met partners zoals wijkagenten, consultatiebureaus, peuterspeelzalen en scholen.”

De bedoeling

“Uitgangspunt van de nieuwe jeugdzorg is dat er één regisseur per gezin is. De achterliggende gedachte van de transitie is: mensen in hun kracht zetten, maar ook” zegt Charlotte “de verantwoordelijkheid laten waar hij hoort, bij de burger. “We werken nu vraaggericht terwijl de jeugdzorg vroeger veel meer aanbodgestuurd geregeld was. Een aantal scholen moet nog wennen aan deze nieuwe aanpak.” Peter: “Natuurlijk hebben scholen een zorgplicht maar ouders moeten de eerste stap zetten voordat wij actie ondernemen.” “We kunnen ons voorstellen dat sommige leerkrachten denken: we willen dat er nu gehandeld wordt”, zegt Neeltje. “Toch is het o zo belangrijk dat scholen eventuele problemen met een leerling eerst met de ouders bespreken. Soms helpt het al als school samen met ouders en eventueel een opvoedondersteuner, om tafel gaan zitten om de casus te bespreken.”

Veel raakvlakken

Neeltje: “Communicatie met scholen is essentieel om de juiste hulp op maat aan een kind te bieden. Passend onderwijs en jeugdzorg hebben immers veel raakvlakken.” “Zeker in de relatie ouder en school ligt er voor ons een rol”, verduidelijkt Charlotte. “Als ouders bij ons komen met een opvoedingsvraag dan willen we altijd weten waar hun kind op school zit. De signalen die we vanuit de school krijgen, zijn belangrijk voor ons. Andersom geldt ook dat de zorgteams op scholen ons steeds beter weten te vinden als ze problemen signaleren bij een leerling.”

Normaliseren

“Samenwerken met ouders biedt veel voordelen”. Als voorbeeld noemt Peter een ouder die hem belde omdat de school vond dat haar zoon autistische kenmerken had die verder onderzocht moesten worden. “In gesprek met de moeder bleek dat zij en haar man zelf al een goede gebruiksaanwijzing gevonden hadden om met hun zoon om te gaan. De ouders vonden nader onderzoek dan ook niet nodig. Ik heb de ouders en de school vervolgens met elkaar in gesprek gebracht. De school is met de oplossing van de ouders aan de slag gegaan en samen met een ambulant begeleider is er een traject voor hun zoon op school uitgezet. Deze uitkomst is zowel voor ouders en kind als voor school zeer prettig.” Charlotte en Neeltje: “Dit is een mooi voorbeeld van Passend Onderwijs: wat heeft het kind nodig om zich goed te kunnen ontwikkelen op school? Normaliseren is hierbij het sleutelwoord. Het gaat niet om het opplakken van een sticker.”

Alle drie zijn ze van mening dat communicatie en het maken van afspraken de basis is voor een goede samenwerking tussen scholen en jeugdzorg. “Daarin zijn alle partijen nog zoekende. Dat is niet erg, zolang het belang van het kind maar centraal staat bij alles wat wordt ondernomen. Zowel bij ouders als bij scholen.”

Terug naar nieuwsbrief]